मराठी समुदाय

मित्रांनो, शास्त्रात असे सांगितले आहे की पृथ्वीवर असताना एखादी व्यक्ती जे काही चांगले किंवा वाईट कर्म करते, त्या सर्व कर्मांचा हिशोब मृ’त्यूनंतर केला जातो आणि त्यानुसार शि’क्षा आणि पु’नर्ज’न्म प्राप्त होतो. देवाच्या दृष्टीने, तुम्ही केलेल्या चांगल्या कर्मांना पुण्य म्हणतात आणि वाईट कृत्ये केली जातात त्यांना पा’प म्हणतात. पुराणात अनेक चांगली आणि वाईट कर्मे सांगितली गेली आहेत.

गरुड पुराण आणि कठोपनिषद मध्ये हे देखील सांगितले गेले आहे की, मनुष्याला त्यांच्या पा’पी कर्मांमुळे मृ’त्यूनंतर वेगवेगळ्या प्रकारच्या पा’पांसाठी कोणत्या वेगवेगळ्या शिक्षा दिल्या जातात. गरुड पुराणात असे नमूद केले आहे की, पृथ्वीवर मनुष्य जे काही पा’प करतो, त्या सर्व पा’पांच्या बदल्यात वेगवेगळ्या शिक्षा मिळतात. यमाच्या न्यायाने कोणत्याही पा’पाची शिक्षा टा’ळता येत नाही.

वाईट काम करणाऱ्या व्यक्तीसाठी अशी शिक्षा आहे :- गरुण पुराणात सांगण्यात आले आहे की, जो पुरूष प’र स्त्रीशी सं’बंध बनवतो त्या व्यक्तीला आ’लिं’गन देण्यासाठी गरम लोखंडी पट्ट्या बनवल्या जातात. ज्या पुरुष त्याच्या गो’त्राच्या स्त्रीशी सं’बंध बनवत आहे त्याला न’रकात दुःख झाल्यानंतर हायना किंवा शाहीच्या रूपात ज’न्म घ्यावा लागतो.

ज्याचे कुमारी किंवा अ’ल्पव’यीन मुलीशी सं’बंध आहे त्याला न’रकाच्या तीव्र यातना सहन करून एका अजगर यो’नीमध्ये येऊन ज’न्म घ्यावा लागेल. जी व्यक्ती वा’सनेने ग्र’स्त होऊन गुरूच्या पत्नीचा अनादर करते, अशी व्यक्ती वर्षानुवर्षे न’रकाची या’तना भो’गल्यानंतर एका गिरगिटच्या यो’नीत ज’न्माला येते. मित्राचा विश्वासघात करून त्याच्या पत्नीशी सं’बंध बनवल्याने,

गाढवाच्या भों’ग्यात त्याला ज’न्म देतो. परंतु व्यभिचार आणि फसवणुकीपेक्षा मोठे पा’प आहे ज्यांची शिक्षा कठोर आहे. महाभारताच्या वेळी, एखाद्या व्यक्तीने असे पा’प केले होते, परंतु आजकाल बरेच लोक असे पा’प करू लागले आहेत, जाणून घ्या ते पा’प काय आहे आणि त्याची शिक्षा काय आहे. कृष्णाच्या दृष्टिकोनातून हे सर्वात मोठे पा’प आहे :- भगवान श्री कृष्णाने पाहिलेले सर्वात मोठे पा’प म्हणजे भ्रू’णह’त्या.

महाभारत यु’द्धाच्या समाप्तीनंतर, द्रोणाचार्यांचा मुलगा अश्वत्थामा याने ब्र’ह्मास्त्रा’चा वापर करून उत्तराच्या ग’र्भा’त ज’न्मलेल्या परिक्षितला मा’रले तेव्हा भगवान श्रीकृष्ण क्रो’धित झाले. श्रीकृष्णाने त्यावेळी घोषित केले होते की अश्वत्थामाचे पा’प हे सर्वात मोठे पा’प आहे. कारण त्याने एका न ज’न्मलेल्या मुलाला मा’रले होते. या पा’पाची खुद्द श्री कृष्णाने अश्वत्थामाला शिक्षा केली होती.

श्रीकृष्णाने अश्वत्थामाच्या डोक्यावर चिंतामणी रत्न हिसकावले आणि शा’प दिला की तू ज’न्म पाहिला आहेस पण तुला मृ’त्यू पाहता येणार नाही, म्हणजेच सृष्टी आहे तोवर तू पृथ्वीवर राहशील आणि दुःख भो’गत राहशील. भ्रू’ण मा’रणा’ऱ्या व्यक्तीला सर्वात कठो’र शिक्षा विहित केली जाते आणि अशा व्यक्तीला अनेक वर्षे याची शिक्षा भो’गावी लागते.